هر ساله تعداد بیشتری از کسب و کارها با هر اندازه‌ای به سیستم کنترل دسترسی نیاز پیدا می‌کنند. اگر صاحب یک کسب‌وکار هستید، کنترل دسترسی یک اقدام امنیتی است که باید برای حفظ امنیت ساختمان و کارکنان خود در نظر بگیرید.
سیستم کنترل دسترسی چیست؟
سیستم کنترل دسترسی یک سیستم امنیتی است که از دارایی‌ها و کارکنان در یک کسب و کار محافظت می‌کند. این به شما اجازه می‌دهد تا بر خلاف سیستم قفل و کلید، دسترسی به ساختمان یا شبکه کامپیوتری خود را به صورت الکترونیکی کنترل کنید. آنها به طور معمول در در یا ورودی‌های ساختمان شما نصب می‌شوند. به این ترتیب، می‌توانید مطمئن شوید که فقط افراد مجاز می‌توانند به اموال و شبکه‌های دیجیتال، داده‌ها و فایل‌های شما دسترسی داشته باشند. آنها همچنین به کسب و کارها اجازه می‌دهند تا خطرات امنیتی را ارزیابی کنند و در صورت نیاز اقدامات امنیتی سطح بالاتری را انجام دهند.
علاوه بر امنیت سطح بالا، چندین دلیل دیگر برای انتخاب یک سیستم کنترل دسترسی وجود دارد. آنها از گم شدن، سرقت کلیدها جلوگیری می‌کنند. علاوه بر این، آنها به شما کمک می‌کنند ابزارهای دیجیتالی محل کار خود را در یک مکان نگه دارید. با سیستم‌های کنترل دسترسی مبتنی بر ابر می‌توانید سیستم امنیتی خود را از راه دور مدیریت کنید.
کاربردهای رایج سیستم کنترل دسترسی:
فضاهای کاری بیشتری نسبت به قبل ابزارهای تجاری آنالوگ را کنار می‌گذارند و دیجیتالی شدن را انتخاب می‌کنند. به همین دلیل است که سیستم های کنترل دسترسی برای اکثر کسب و کارها، صرف نظر از صنعت یا رشته، مناسب است.
با این حال، سیستم‌های کنترل دسترسی برای مشاغلی که نیاز به پیاده‌سازی مناطق با امنیت بالا دارند، ضروری است. این کسب و کارها ممکن است اطلاعات حساس یا فضاهای کاری داشته باشند که باید به دقت بر آنها نظارت داشته باشند.
انواع سیستم کنترل دسترسی:
شناخت انواع مختلف سیستم کنترل دسترسی و نحوه دسته بندی آن به شما کمک می‌کند که بفهمید کدام یک برای کسب و کار شما مناسب است. انواع اصلی سیستم کنترل دسترسی عبارتند از:
کنترل دسترسی اجباری (MAC):
این بالاترین گزینه امنیتی برای سیستم های کنترل دسترسی است. تاسیسات دولتی و نظامی معمولا از این نوع سیستم استفاده می‌کنند. یک سیستم عامل متمرکز که معمولاً خارج از محل قرار دارد و دسترسی به هر نقطه ورودی در یک ساختمان را بر اساس تنظیمات ایجاد شده توسط مدیر سیستم کنترل می‌کند.
کنترل دسترسی اختیاری (DAC):
DAC رایج ترین گزینه برای سیستم‌های کنترل دسترسی است. به جای داشتن یک کنترل کننده متمرکز و خارج از محل، برای کسب و کار خود می‌تواند تصمیمات را در مورد مجوزهای دسترسی در محل کار بگیرد. سیستم‌های DAC معمولاً برای هر نقطه ورودی یک «لیست» دارند که دسترسی به کاربران خاصی را اعطا یا رد می‌کند. معمولاً، مدیر کسب‌وکار می‌تواند فهرست را در صورت نیاز به‌روزرسانی کند، به عنوان مثال، هنگام استخدام یک کارمند جدید.
کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC):
این نوع سیستم کنترل دسترسی به افراد بر اساس نقشی که در کسب و کار دارند، دسترسی می‌دهد. به طور کلی، دسترسی بر اساس عناوین شغلی به جای هویت اختصاص داده می‌شود. به عنوان مثال، اگر شخصی به موقعیت شغلی دیگری ارتقا پیدا کند که نیاز به دسترسی به دارایی‌های تجاری خاصی داشته باشد، آن شخص برای دسترسی به آن نقطه ورودی خاص به «فهرست» اضافه می‌شود.
کنترل دسترسی مبتنی بر قانون:
این نوع با سیستم کنترل دسترسی مبتنی بر نقش متفاوت است. به جای اعطای دسترسی به یک فرد بر اساس نقش او در کسب و کار، دسترسی بر اساس “قاعده ای” که مدیر تنظیم می‌کند اعطا می‌شود. به عنوان مثال، ساختمان شما ممکن است در روزهای شنبه و یکشنبه غیر قابل دسترس باشد.
روش‌های احراز هویت سیستم کنترل دسترسی:
راه‌های مختلفی وجود دارد که سیستم کنترل دسترسی شما می پ‌تواند به کاربران اجازه ورود دهد. هنگام تصمیم گیری در مورد یک روش، باید راحتی، مکان‌های امنیتی و ملزومات امنیتی را در نظر بگیرید.
صفحه کلید:
این یکی از ساده‌ترین روش‌های کنترل دسترسی است. سرپرست کسب و کار گذرواژه‌ای را بر اساس مجموعه‌ای از حروف، اعداد و/یا نمادها تعیین می‌کند، که کاربران می‌توانند روی صفحه‌کلید ورودی تایپ کنند.
کارت دسترسی:
کارتخوان‌ها انواع بسیار محبوب سیستم کنترل دسترسی هستند. با کارت دسترسی، می‌توانید از نوار مغناطیسی کارت برای دستیابی به دسترسی استفاده کنید. از طرف دیگر، می‌توانید از تراشه رایانه کارت برای نزدیک نگه داشتن کارت‌خوان برای دسترسی استفاده کنید.
فوب امنیتی:
این یک دستگاه کوچک شبیه به یک کلید است که دارای یک تراشه امنیتی در داخل آن است. کاربر آن را در کنار فوب خوان امنیتی نگه می‌دارد تا به آن دسترسی پیدا کند.
اپلیکیشن موبایل:
بسیاری از سیستم‌های کنترل دسترسی اکنون شامل برنامه‌های تلفن همراه هستند که هر کاربر می‌تواند برای دریافت مجوز دسترسی دانلود کند. معمولاً کاربر برنامه را دانلود می‌کند و رمز مجوز را وارد می‌کند. سپس، برنامه یک بارکد را نمایش می‌دهد که کارمندان برای دسترسی از آن استفاده می‌کنند.
تشخیص صدا:
این نوع سیستم کنترل دسترسی به یک فرد نیاز دارد که کلمه تعیین شده (معمولاً نام شخص) را بگوید. سپس، سیستم الگوهای صوتی را تأیید می‌کند و دسترسی را اعطا یا رد می‌کند.
سیستم بیومتریک:
اینها نوع سیستم کنترل دسترسی در کسب و کار شامل اثر انگشت، کف دست، صورت، شبکیه چشم و یا DNA است. هنگام تنظیم دسترسی خود به سیستم، مدیر از شما می‌خواهد که در ابتدا اثر انگشت، اثر کف دست یا اسکن صورت خود را ضبط کنید تا سیستم بتواند داده‌ها را ذخیره کند. سپس، خواننده اثر انگشت، کف دست یا صورت شما را اسکن می‌کند و آن را با داده‌ها مطابقت می‌دهد تا اجازه ورود را بدهد.
روش های مختلف احراز هویت کنترل دسترسی برای کسب و کارهای مختلف ضروری است. در حالی که اکثر مشاغل نیازی به اقدامات امنیتی بالا مانند سیستم بیومتریک نمی‌بینند، برخی از مشاغل به آنها نیاز دارند. اگر می‌خواهید گامی به سمت امنیت بیشتر بردارید، بسیاری از سیستم‌ها با استفاده از روش‌های ساده‌تر، احراز هویت چند عاملی را نیز مجاز می‌کنند. به عنوان مثال، ممکن است برای ورود به اتاق مجبور شوید هم رمز عبور وارد کنید و هم اثر انگشت خود را اسکن کنید. به این ترتیب، کسب‌وکار می‌تواند از ورود شخص تعیین‌شده مطمئن شود.
مقالات مرتبط: “سیستم حضور و غیاب مبتنی بر ابر چیست؟”
دینگ ارائه دهنده راهکار اتوماسیون حضور و غیاب
دینگ یکی از برترین ارائه دهنده‌های راهکار اتوماسیون حضور و غیاب با محصولات و خدمات مرتبط آماده ارائه خدمت به شماست، در صورت لزوم با کارشناسان ما در ارتباط باشید.
