حضور و غیاب پرسنل و هرآنچه لازم است درباره آن بدانید

از آنجایی سالها قبل هنوز استفاده از ماشین آلات وسیع نبود، حجم کار کارخانه ها بسیار زیاد بود و نیروی انسانی نقش پررنگی در صنایع ایفا می‌کرد؛ برای همین هم مدیران این کسب و کارها به این فکر افتادند تا سر از ساعات کاری کارکنان خود در بیاورند، تا از اهمال­ کاری احتمالی آنها جلوگیری کرده و در صورت نیاز ساعات کاریشان را بیشتر کنند و به طور کلی، بتوانند ساعات کار کارکنان خود را کنترل کنند.

اینجا بود که حضور و غیاب پرسنل و ثبت ساعات کاری کارکنان (به طور دستی) آغاز شد. اما چگونه این سیستم ثبت حضور و غیاب به صورت رسمی در بین ادارات دولتی و شرکتهای خصوصی آغاز شد؟

قبل از این لازم است بدانید که سامانه دینگ، برای امور مربوط به حضور و غیاب کارکنان روشی نو، آسان و به‌صرفه ایجاد کرده و پیشنهاد می‌کنیم مزیت‌های سامانه حضور و غیاب دینگ را بخوانید.

ضرورت حضور و غیاب پرسنل

همان‌طور که گفته شد به دلیل وجود مشکلاتی از قبیل عدم مدیریت صحیح بر عملکرد و حضور پرسنل در محل کار، با توجه به شیفتهای کاری، ساعات اضافه کار، مأموریت، مرخصی، غیبت و … بود که باعث اختلالاتی در عملکرد شرکت­ها از نظر گزارش­گیری در خصوص نحوه عملکرد پرسنل می­شد. بنابراین باید راهی برای تحت کنترل درآوردن و نظم‌­دهی به این مسائل در نظر می­گرفتند؛ تا از طریق آن گزارش کاملی از نحوه و میزان عملکرد کارکنان تهیه شود.

بر این اساس، در دی‌ماه ۱۳۶۵ جلسه ­ای به پیشنهاد «سازمان امور اداری و استخدامی کشور» توسط هیأت وزیران تشکیل شد؛ در نتیجه­ این جلسه، آئین­ نامه مربوط به حضور و غیاب پرسنل و کارکنان که شامل چندین بند و تبصره بود به ثبت رسید. خلاصه­ای از محتوای این آیین نامه با عنوان قوانین حضور و غیاب در ذیل این مبحث بیان می­شود.