اگر چه در بیشتر موارد، افراد تفاوتی میان اصطلاح رهبر و مدیر قائل نمی‌شوند، در دنیای کسب و کار تفاوت رهبر و مدیر بسیار محسوس است. تمام شرکت‌ها یک مدیر دارند که دستورات وی توسط همه افراد اجرا میشود، در مقابل همه شرکت‌ها از نعمت رهبران خوب بهره مند نیستند.
برای این که یک شرکت بتواند به شکل مناسبی عمل کند و همواره در وضعیت خود بهبود ایجاد نماید، رهبران خوب برای پیشبرد موفقیت آمیز فعالیت‌ها مورد نیاز هستند. در مقابل شرکت‌هایی که از رهبران خوب بی بهره هستند، در نهایت با شکست مواجه می‌شوند. در ادامه اصلی ترین تفاوت رهبر و مدیر فهرست شده اند:
۱. منافع شخصی یا جمعی؟
مدیر بر خلاف یک رهبر، منافع شخصی خود را همواره مد نظر قرار می‌دهد. رهبران خوب کسانی هستند که طبیعت خودخواهی ندارند، در عوض این افراد همواره منافع تیم خود را مد نظر قرار می‌دهند. چنین فردی همواره خود را بخشی از تیم می‌داند و هیچ وقت نیازهای خود را پیش و بالاتر از نیازهای باقی افراد در نظر نمی‌گیرد.
۲. هدایت به انجام کار یا اجبار؟
مدیر کارکنان را مجبور به انجام فعالیت‌ها می‌کند، رهبر کارکنان را هدایت می‌کند. رهبر خوب شخصی است که هیچ گاه از کمک به پیشرفت دیگران هراسی ندارد. چنین رهبرانی هیچ گاه تلاش نمی‌کنند افراد را ضعیف تر از خود نگاه دارند. در مقابل، این افراد از عملکرد عالی و موفقیت‌های دیگران بسیار خوشحال می‌شوند. در مقابل چنین رفتاری، مدیر فردی است که تمایل دارد افراد را تحت سیطره خود حفظ نمایند.
۳. احترام گذاشتن
مدیر تقاضای احترام می‌کند و رهبر احترام دیگران را کسب می‌کند. مدیر فردی است که از دیگران به واسطه جایگاه شغلی خود درخواست احترام دارد. این بدین دلیل است که مدیر نقش و عنوان ریاست را بر عهده دارند و افراد بدون این که تمایل داشته باشند نیز باید به وی احترام بگذارند.
رهبر در نقطه مقابل، فردی است که الزاما مقام بالایی در سازمان ندارد، با این حال افراد به وی نه به واسطه اجبار بلکه به خاطر علاقه خود احترام می‌گذارند.
۴. نیازهای کارمندان
مدیر اهمیتی به نیازهای کارکنان نمی‌دهد، رهبر مسائل کارکنان را درک می‌کند. یکی از مسائل اصلی که مدیر را از رهبر متمایز می‌کند این است که رهبر حساسیت و درک خوبی در قبال نیازهای کارکنان خود دارد، حال آن که مدیر معمولا اهمیتی به نیازهای کارکنان خود نمی‌دهد و شاید به خود زحمت ورود به قلب مسائل را ندهد.
در مقابل رهبر معمولا فردی است که به واسطه انسان دوستی و احساسات انسانی خود شناخته میشود.
۵. شایسته سالاری یا رابطه سالاری؟
برای شرکت مدیر فردی قابل چشم پوشی است ولی رهبران غیرقابل چشم پوشی هستند. در بیشتر شرکت‌ها، مدیران بر اساس قابلیت یا مهارت‌های خود انتخاب نشده اند، این افراد به واسطه جایگاه، ارتباطات یا شانس خود در این موقعیت قرار گرفته اند. معمولا ثروت از جانب پدران این افراد به آنها رسیده است و اکنون که پدران آنها به واسطه سن از شرکت خارج شده اند و فعالیت در شرکت بر دوش آنها افتاده است.
دلایلی از این دست هستند که رؤسا را به افراد فاقد صلاحیت و قابل چشم پوشی از سازمان تبدیل می‌کند. این در حالی است که رهبران افراد بسیار لایق و شایسته ای هستند و اینجاست که تفاوت رهبر و مدیر محسوس تر میشود.
۶. نحوه مدیریت کارکنان
مدیر با ایجاد ترس دیگران را مدیریت می‌کند و رهبر با الهام بخشی. همان طور که پیش از این بیان شد، رؤسا افرادی هستند که افراد را به انجام کارها وادار می‌کنند، جایی که در مقابل، رهبران با ایجاد درک در میان افراد، فعالیت‌ها را انجام می‌دهند. آنها به افراد نشان می‌دهند که فعالیت‌های آنها به چه میزان برای سازمان اهمیت دارد.
۷. در دسترس بودن
مدیر قابل دسترس نیست و در مقابل صحبت کردن با رهبران ساده است. یکی از نشانه‌های رهبری این است که مراجعه و صحبت با رهبر آسان است. وی به دیگران نشان می‌دهد که همواره می‌توانند از توصیه‌های خوب وی استفاده کنند و همواره دست یاری خود را در زمان‌های لزوم در اختیار افراد قرار می‌دهند. مدیر فردی است که هاله ای از قدرت در اطراف خود ایجاد می‌کند، این هاله به حدی بزرگ است که افراد احساس ترس می‌کنند و نمی‌توانند صحبت‌های خود را با این فرد مطرح کنند.
درهای اتاق رهبر همواره به روی دیگران باز است و افراد زمانی که صحبت‌های قلبی خود را با رهبر مطرح می‌کنند احساس آرامش می‌کنند. رهبر هیچ وقت این تصور را ندارد که یک موجود برتر است، مدیر در مقابل به نحوی برخورد می‌کند که انگار صحبت با کارکنان زیردست، دون شخصیت وی محسوب میشود.
۸. جهت‌گیری منافع
مدیر با اصطلاحاتی نظیر “من، برای من، متعلق به من” با دیگران صحبت می‌کند و رهبر از “ما و منافع ما” صحبت می‌کند.
شما اغلب متوجه می‌شوید که مدیر همواره از اصطلاحاتی نظیر من، منافع من، متعلق به من و مواردی از این دست استفاده می‌کند، وی کارکنان خود را تشویق به کار سخت می‌کند، زیرا نام و شهرت وی در معرض خطر قرار دارد. در مقابل این سبک از صحبت، رهبر فردی است که مکالمه‌های الهام بخش زیادی با افراد انجام می‌دهد و همواره با اصطلاحاتی در مورد تیم خود حرف می‌زند. رهبر بیشتر در مورد ما صحبت می‌کند و همواره تلاش می‌کند در هر نقطه ای از زمان، افراد حس کنند بخش با ارزشی از تیم وی هستند.
۹. نحوه انجام کارها
مدیر بر تمام شدن کارها نظاره گر است، رهبر کارها را انجام می‌دهد. مدیر فردی است که با زور کارها را انجام می‌دهد. وی تنها به دیگران دستور می‌دهد و انتظار دارد مسائل به نحو احسنت و بدون دخالت وی به انجام برسند. در مقابل این رفتار بی ملاحظه، رهبر فردی است که هیچ تردیدی در مورد ورود به عرصه و کمک به انجام فعالیت‌ها ندارد، وی در زمان نیاز به کارکنان در به پایان رساندن فعالیت‌ها کمک می‌کند.
۱۰. میزان دسترسی
مدیر‌ها زیاد هستند و رهبران به ندرت یافت می‌شوند. از آن جایی که رؤسا به طور معمول تا حد زیادی از باقی سازمان جدا هستند، قرار دادن هر فردی در جایگاه مدیر کار آسانی خواهد بود. مدیر فردی است که جایگاهی تشریفاتی دارد و نقشی در پیشبرد فعالیت‌های اصلی سازمان ندارد.
در مقابل، رهبران خوب به سختی قابل یافتن هستند. چنین افرادی برای خروج شرکت‌ها از مشکلات ضروری هستندو این یکی از مهمترین تفاوت های مدیر و رهبر است.
دینگ ارائه دهنده راهکار اتوماسیون حضور و غیاب
دینگ یکی از برترین ارائه دهنده‌های راهکار اتوماسیون حضور و غیاب با محصولات و خدمات مرتبط آماده ارائه خدمت به شماست، در صورت لزوم با کارشناسان ما در ارتباط باشید.